Boekenweekparade

Vorige week was het boekenweek in Melbourne (of misschien in heel Australie) In ieder geval was er op vrijdag een parade, door de hal van alle kinderen op de school van Julia. De jongsten gingen verkleed als mr men en little misses, een kinderboekenreeks met elk boekje over een ander figuur, bijvoorbeeld: mr Small, mr Dizzy, mr Nosey, little miss sunshine, litte miss tidy, little miss bossy, etc. Julia, die in de eerste klas zit ging als little miss Tidy (omdat die een handtas heeft) Daarna kwamen er een klas Dr Seus, 2 klassen Roald Dahl en 2 klassen Harry Potter. Supergrappig om te zien hoeveel mensen er werk van hadden gemaakt. Uiteraard waren de kleinste het beste verkleed, maar er liepen ook genoeg oempaloempa's, willy wonka's, matilda's en kat met de hoed rond. Sommige Harry Potters hadden alleen maar een stokje bij zich en een bliksem op hun voorhoofd, haha. Maar goed, als je 12/13 bent is verkleden uiteraard ook niet cool....

Van t weekend hebben we niet veel bijzonders gedaan. Ik had zaterdag opgepast op 2 kindjes van vrienden van Linda, Mia en Dillan. Die wonen vlak bij McDonalds, dus na het middageten zijn we daar naar toe gegaan, zodat zij op het springkussen konden springen en ik een koffietje kon drinken (en een frozen coke...mjam!!) Aanstaande zaterdag ga ik daar weer oppassen (verdien ik mooi 85 euries mee per dag)

Voor de liefhebbers zal ik ook even een normale week beschrijven

Ma: om 7 uur beneden ontbijten,de kids staan om 6.30 op en zijn al beneden. Mogen ze spelen, ontbijten, alles op t gemakje. Dan tandenpoetsen, aankleden en haren kammen. Ik doe intussen een was met kleding erin. Om 5 over half 9 schoenen aan en in de auto. (dit klinkt heel eenvoudig en soms is het ook goed te doen, maar vaak willen ze het een of andere niet.....veel huilen, soms schreeuwen...soms iemand oppakken en in de auto moffelen) Eerst droppen we Julia af op school, dan Henry bij de creche. Dan ga ik naar huis, kleding ophangen, volgende was erin. Menu voor die week samenstellen, ingredienten opschrijven, boodschappen doen. Dan lunchen, eten klaarmaken voor 's avonds. Dan om half 4 Julia ophalen, daarna Henry. Om 5 uur gaat de eerste in bad, om half 6 de volgende. Intussen het eten klaarmaken (rijst koken of groenten ofzo) tafel klaarzetten. Daarna eten, tafel afruimen, afwassen/ vaatwasser inruimen, stofzuigen en dan is mijn dag klaar.

Di: Alles hetzelfde, maar na Julia te hebben gedropt gaan Henry en ik naar het zwembad, waar Henry een half uur zwemles heeft. Daarna hem afdroppen bij de creche. Dan naar huis, lunchen, avondeten klaarmaken. Meestal doe ik dan nog wat schoonmaken (keukenkastjes, linnenkast poetsen, beetje stofzuigen, dat soort dingen), daarna kids ophalen, bad, eten, opruimen

Woe: Henry is thuis die dag, dus dan heeft Julia meestal minder veel zin om naar school te gaan, wat 1 keer is geeindigt in dat ze zich niet wilde aankleden dus haar moeder had haar in haar pyama in de auto gezet, maar uiteraard wel kleding meegenomen (uniform) en onderweg uiteraard omgekleed. Henry heeft in de ochtend gymles, na de lunch mag hij een dvd kijken en dan kan hij nog even spelen voordat we Julia op moeten halen die na school zwemles heeft.

Do: wassen van beddengoed/handdoeken staat op t programma, maar Julia hoeft pas om 4 uur opgehaald te worden omdat ze keyboardles heeft. Dus overdag doe ik meestal iets schoonmaken, of kijk ik een film oid.

Vr: Henry's vrije dag weer, hij gaat samen met Linda en Lara naar een speelgroep. In die tijd kan ik het avondeten voorbereiden, want ik ben smiddags vrij. Vaak kijk ik dan een filmpje ofzo, maar vaak genoeg speel ik met de kids of help ik met avondeten.

In het weekend ben ik officieel vrij, maar goed, neestal help ik wel met stofzuigen, afwassen, whatever.

Dus ja, het is niet heel erg hard werken, maar het kan af en toe wel veel zijn, als Julia en Henry geen zin hebben om mee te werken. In het begin had Julia vaak driftbuien, met schreeuwen en slaan enzo, maar die heeft ze eigenlijk niet meer zo veel. Wel af en toe nog schreeuwen, maar ze kalmeert gelukkig snel. Henry is meer een watje, die huilt om alles. Als hij zn favoriete cereal niet krijgt, of als Julia m duwt, of als hij niemand heeft om mee te spelen, of als hij niet weet welk speelgoed hij mee in bad moet nemen, noem maar op. We zijn er onlangs achter gekomen dat hij niet zo goed kan horen. Dus Tim was al zo'n beetje gebarentaal aan het leren, Linda en ik dachten dat hij ook meer niet wilde luisteren. Maar toch maar even naar de dokter, die hem doorverwees naar oorspecialist. En uit de test kwam dat hij inderdaad minder hoort. Hij heeft een gehoorbeschadiging door een verkoudheid die niet goed over is gegaan. We moeten dus proberen hem aan te kijken als we tegen hem spreken en ietsjes harder, maar als het goed is gaat het met medicijnen binnen een paar weken weg. Maar goed ook, Tim overdrijft een beetje, wat wel weer komisch is. Normaal zou hij bijvoorbeeld zeggen: Henry, over 2 minuten gaan we naar bed, dus je kunt nog even spelen. Nu zegt hij, Henry (en draait Henry's hoofd zijn kant op) Bed! 2 minuten! Met gebaren erbij. Haha. Julia zei gister, heel hard: Hey Mam, wat is die uitnodiging op de koelkast? Die is voor Henry, maar dit was haar manier om hem te laten kijken haha!

Baby Lara is de liefste van t stel (logisch!) die is lief aan t lachen als ze zin heeft en gaat braaf slapen na 5 minuten huilen. Prachtig.

Nou dit is dus mijn leven op dit moment. Stelt niet zo veel voor, behalve dan dat ik het echte Australische leven meemaak, wat natuurlijk heel gaaf is.

Verder ben ik me een beetje aan het verdiepen in mijn volgende deel van de reis, azie...heb een vlucht geboekt van Singapore naar Bali, vandaaruit ga ik misschien naar Komodo, daarna naar Java, misschien Sumatra en dan Maleisie. Beetje aan t neuzen in de lonely planet, bekijken wat ik absoluut niet wil missen.

Tot laters weer!