Buenos fucking Aires

3 mei 2013 - Buenos Aires, Argentinië

Hola chicos, vanuit een warm maar regenachtig Buenos Aires. Ik zou eigenlijk al in Mendoza aan moeten komen, maar ze besloten weer eens een staking te houden...dus nog maar een nachtje in Buenos Aires en dan vanavond maar weer proberen de bus te nemen.

Buenos Aires is geweldig! Tenminste vind ik. Het doet me erg aan New York denken, met het ruitjespatroon in de straten, maar de gebouwen zien er weer erg Europees uit, vandaar dat het daarom ook Parijs van Zuid-Amerika wordt genoemd. Het is een hele vriendelijke stad, verdwalen is bijna niet mogelijk, de mensen zijn aardig en gastvrij en het is overdag veilig op straat.

Ik kwam aan op zaterdagmiddag, de busreis vanuit Puerto Iguazu was de beste busrit die ik tot nu toe heb gehad. Superdeluxe stoelen, heerlijk eten en niet zo koud, want in veel bussen is het stervenskoud snachts. Het was lekker weer in BA dus ik ben gelijk even een rondje gaan lopen. Mijn hostel zit in San Telmo, een hele leuke wijk met allerlei cafeetjes en clubs. Ik kwam eerst op het Plaza de Mayo-plein. Dit is het plein waar het huis van de president staat, het roze huis...ooit roze geschilderd, niemand weet waarom, maar het is wel makkelijk nu. Op het plein staan standaard hekken, want er is zo'n beetje iedere dag wel een demonstratie. De stad was het een beetje zat om de hele tijd hekken neer te zetten, weg te halen, neer te zetten,weg te halen, dus nu staan ze er maar gewoon standaard. Om het plein staan nog de cathedraal en het oude overheidsgebouw. Plaza de Mayo is ook de plek waar de dwaze moeders nog steeds iedere donderdag demonstreren. Het is een ingewikkeld verhaal geworden. In de jaren 70 zijn ongeveer 30.000 mensen verdwenen, vaak jonge activisten, maar ook mensen die ook maar iets met hen te maken hadden. De dwaze moeders zijn hiertegen gaan demonstreren, maar intussen is die groep een politieke partij geworden, die niet echt gesteund worden door de rest van het volk. Maar er is een nieuwe groep onstaan: de dwaze oma's. Veel vrouwen die werden opgepakt waren zwanger of zijn tijdens gevangenschap zwanger geworden. De baby's die werden geboren waren een probleem voor de militairen, want ze vonden het niet ok om die te doden, hoewel hun moeders dus wel werden vermoord(uit vliegtuigen werden geduwd). Die baby's zijn terecht gekomen in kindertehuizen of werden geadopteerd/opgenomen in de gezinnen van militairen/officieren. Veel van deze, nu 40-ers, zijn er door de dwaze oma's op gewezen dat zij misschien wel een kind van een vermoorde activist zijn en dus een kleinkind van hen. Via een DNA test zijn intussen al 107 mensen achter de waarheid gekomen. En naar schatting zijn er 600 babies geboren toen....dus nog heel wat mensen die een leugen leven.

 

Vanaf Plaza de Mayo was het makkelijk om naar Floridastraat te lopen. Dit is de grote winkelstraat en.....de plek om op de zwarte markt dollars om te wisselen. De officiële koers van de dollar staat op 5,4 pesos. Maar ik had in Peru al gehoord dat ik het om kon wisselen voor 7,5. In het hostel zeiden ze al dat ik 8 kon krijgen toen ik op Floridastraat was heb ik er uiteindelijk 9 voor gekregen. Dus 9 pesos voor 1 dollar. Ik had 300 dollar omgewisseld, wat betekend dat ik van 230 euro 405 euro had gemaakt. Das makkelijk geld verdienen! Ik vond het wel een beetje eng. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten, of het kneiterillegaal was of alleen maar een beetje. Moest ik met iemand mee naar een achteraf straatje en zou ik dan beroofd worden ofzo. Maar op Florida was er om de 3 meter iemand die 'cambio, cambio' zei. Dus op een gegeven moment maar iemand aangesproken om te vragen wat ik ervoor zou krijgen. Daarna liepen we naar een winkeltje en daar heb ik het omgeruild. Heel simpel en ongevaarlijk dus. Het is echt heel raar. Ik snap niet hoe zij hier van profiteren. De politie staat overigens erbij te kijken en doet niks. Waarschijnlijk wisselen zij zelf ook geld om haha.

 

Zondag ben ik zeer cultureel verantwoord bezig geweest. In San Telmo was een markt, dus die heb ik eerst bezocht. Hele leuke souvenirtjes waar ik helaas niks van kon kopen omdat mn tas al zo zwaar is. Ik ben een heel eind gaan lopen, naar Recoleta. Daar is de begraafplaats waar Evita ligt begraven. Of niet echt begraven, want het is een mausoleum. Wel even zoeken, en uiteindelijk ook niet echt indrukwekkend, maar toch speciaal dat daar Evita ligt. Het levensverhaal van Evita is waarschijnlijk wel bekend, van arbeidersklasse opgewerkt tot presidentsvrouw, maar zich altijd inzettend voor de armen. Ze overleed in 1952 op 33 jarige leeftijd aan kanker. Ze werd gebalsemd en er was een14 dagen durende wake, waarbij meer dan drie miljoen mensen zijn gekomen. Het was de bedoeling dat ze in een monument bewaard zou worden, maar dat monument is nooit gerealiseerd door al het politieke gedoe in Argentinië. Ze is daarna van geheime plaats, naar geheime plaats verhuisd, tot 1957 toen werd ze onder de naam Maria Maggi begraven in Milaan. In 1971 werd haar lichaam overgebracht naar Spanje waar Juan Peron met zijn derde vrouw in ballingschap woonde. Hij heeft haar lichaam daar in zijn huiskamer bewaard (?!) In 1973 mocht hij weer terug naar Argentinië, waar hij weer president werd. Hij overleed 8 maanden later en zijn vrouw Isabel heeft ervoor gezorgd dat het lichaam van Evita naar Argentinië is gebracht en naast het lichaam van Peron te zien was. Daarna is haar lichaam naar het mausoleum van de familie Duarte gebracht. Daar ligt ze 3 verdiepingen onder de grond, ontzettend goed beveiligd, want ze zijn bang dat het lichaam nog eens een verhuizing mee moet maken. Er is een groep mensen die haar lichaam wil herenigen met dat van Peron, maar tot nu toe is daar nog niks van gekomen. So much voor een laatste rustplaats....

Na de begraafplaats te hebben bezocht, met zeer indrukwekkende mausoleums ben ik naar 3 museums gegaan (jaja!) eerst Bellas Artes, met schilderijen en sculpturen van 1400-1950 ongeveer. Daarna naar het Malba, museum voor moderne kunst. Ook erg leuk en een mooi schilderij van Frida, dus ik was weer blij. Daarna naar het Evita museum, waar haar leven goed uitgebeeld wordt.

's Avonds ben ik naar een tangoles en show geweest. Eerst kregen we les, wat echt supergrappig was. We waren natuurlijk grote stumperds en het zag er bij lange na niet uit op wat we die avond nog te zien zouden krijgen, maar het was wel echt lachen. Daar heb ik ook nog 2 nederlandse meisjes leren kennen, wat weer handig was voor koninginnedag. Na de les gingen we naar de dinershow. We kregen heerlijk eten(steak) en de wijn was ook niet vervelend, en het was onbeperkt, dus dat was natuurlijk gevaarlijk voor een Beekman/Lokker afstammeling. De show was geweldig. Ik heb er een filmpje van op gezet.

 

Maandag ben ik ben een gratis wandeltocht meegegaan. Altijd leuk en veel informatie wijzer. De gids wees ons leuke bijzondere dingen aan als een huis op een gebouw en een gebouw dat gebaseerd is op Dante's goddelijke komedie(3 gedeelte's). Hij vertelde het verhaal over de dwaze moeders, over de koffiecultuur in BA, over het gebouw met de molen die erg aan Parijs jaren 20 doet denken, al is die helemaal verloederd door krakers en allerlei andere leuke dingen. Tijdens de tour kwam ik nog een nederlands meisje tegen met wie ik smiddags nog ben gaan shoppen voor wat oranjes voor het koninginnedagfeestje. Helaas kwamen we er s avonds achter dat het feest was uitverkocht. Heel jammer, maar omdat we met een groepje waren besloten we gewoon ons eigen feestje te vieren. 's avonds ben ik nog naar een optreden geweest van Bompa de Tiempo. Een groep drummers die een supertoffe show neerzetten.

 

Op koninginnedag ben ik heel vroeg opgestaan om via internet live de beelden van de inhuldiging te kijken. 'smiddags ben ik met Esther naar Uruguay gegaan om wat dollars te halen. Je kunt met een veerboot binnen een uurtje naar Colonia del Sacramento varen. Een heel leuk stadje, maar omdat meer mensen naar Uruguay gaan voor geld, hebben we ongeveer een uur bij de pinautomaat moeten wachten. Snel nog even het stadje doorgelopen en toen weer terug. 4 stempels in mijn paspoort erbij voor 3 uurtjes in Uruaguay, haha.

's avonds zijn we dus met een groepje nederlanders op stap gegaan. Eerst naar een Nederlands cafe waar we wat hebben gegeten en een paar flessen wijn en anderen wat Heinekens soldaat hebben gemaakt. Daarna nog naar een cafe die ook Nederlandse muziek zou draaien, maar dat bleek helaas niet zo te zijn. Jammer dus, een beetje een domper op de avond, maar ach.

 

Woensdag heb ik eerst even lekker uitgeslapen, en toen ben ik smiddags naar de wijk La Boca gegaan. Daar staan hele leuke gekleurde huisjes, met mooie naamborden. Lekker op een terrasje naar een tangoshow gekeken en een onderzeeër gedronken(warme melk waar je een stukje chocolade in gooit, in sommige cafés is dat in de vorm van een onderzeeër) Verder was er niet veel te doen, want 1 mei is een vrije dag hier, dus niet veel winkels open.

 

Donderdag ben ik gaan skydiven. Dat is 45 seconden vrije val en dan nog een paar minuten aan de parachute hangen. We moesten eerst een heel eind de stad uit rijden en het was echt ontzettend slecht weer, dus ik was bang dat het niet door zou gaan. Maar toen we daar aankwamen klaarde het op, dus we zouden gaan. Owjeee...nu zou ik dus wel echt moeten. Ik was eigenlijk van plan te skydiven in Nieuw Zeeland, maar omdat ik hier de dollar zo duur kan verkopen kwam deze sprong neer op 80 euro! De helft van wat ik in NZ zou moeten betalen, dus ja, beter hier dan. Ik ging samen met Esther en we waren als 3e aan de beurt. We kregen een 5 minuten durende training (ja zo gaat dat hier) en toen gingen de eerste de lucht in. We sprongen van 3000 meter hoogte. We werden heel hard ingesnoerd, maar op dat moment vindt je dat niet zo erg :-) Je wordt aan de parachute van de instructeur gehaakt en dan gaat de deur open. Tijd om na te denken heb je niet. Om terug te krabbelen ook niet haha. Je neemt je houding aan en dan ga je. Eerst een soort schrikgevoel van dat je valt, maar dat gaat al snel over in waaaauuuuuuuuuuwwwwww oooooooommmmmmyyyyy ggoooooooooooooddddddddd!!! ik had een beetje moeite met ademhalen, omdat er zo'n bak met wind op je afkomt, maar ik kon er snel van genieten. En toen was het al voorbij. Dan schiet je met een sjoef omhoog omdat de parachute (gelukkig) openklapt. En dan is het vooral tof om te zien hoe snel de grond dichterbij komt. Mijn instructeur lande heel mooi weer op het grasveldje en dat was het alweer. 4 of 5 minuten van volop adrenaline! Echt te gek!!! zo blij dat ik dat heb gedaan.

We waren in totaal met 8 mensen, dus ze vlogen 4 keer. Moet je nagaan, die instructeur doet dat dus bijna iedere dag, een aantal keer. Hij heeft nu al meer dan 11.000 keer gesprongen!

Heel gek, toen iedereen weer op de grond stond betrok de lucht weer. Alsof we voor onze sprong even een gaatje van mooi weer hadden gekregen. Na te zijn bijgekomen en onze filmpjes bekeken te hebben, zijn we weer terug naar BA gereden.

Daar zou ik 's avonds de bus naar Mendoza, de wijnstreek, nemen, maar helaas was er die middag een staking begonnen, dus er reden geen bussen. Hopelijk meer geluk vanavond. Als het goed is duren de stakingen niet zo lang als in Bolivia....maar we zullen zien. Vastzitten in Buenos Aires is niet het ergste van de wereld, al is het vandaag alweer slecht weer.

Dus volgend bericht vanuit Mendozo, waar ik uiteraard een bezoekje aan een wijngaard ga brengen.

 

Ciao! Foto's en een aantal filmpjes staan erop.

Foto’s