Great Ocean Road

Afgelopen weekend op trip geweest naar de Great Ocean Road. Ik had via facebook een paar mensen gezocht die met me mee wilden, want ik mocht de auto van Tim en Linda lenen, maar in mn eentje was het niet zo gezellig en natuurlijk met meer zijn de kosten lager! Dus zaterdagochtend vroeg vertrokken om de andere meiden op te halen en toen op weg naar de Great Ocean Road. Dit is een weg van ongeveer 250 km langs een hele mooie kust en door een stuk regenwoud. We zijn bij iedere stuk waarvan we dachten dat het bijzonder was uitgestapt, het was prachtig weer dus dan maakt het alles natuurlijk heel mooi. De zon scheen, de zee was helder blauw, mooie kliffen, hoge golven, prachtig!! we begonnen de weg bij Torquay, daar zijn we bij het informatiecentrum even naar binnen gegaan, om de laatste info te krijgen maar we waren eigenlijk al goed voorbereid. Het eerste stuk dat we zagen was Bells Beach. Een beroemd strand voor surfers. (en die waren er ook) We kwamen een stelletje tegen die hun 50jarig huwelijksjubileum aan t vieren waren. Ze hadden een thermoskan met koffie, een paar lekkere hapjes en ze zaten van de zee te genieten, mooi toch!

In Anglesea, een stadje onderweg reden we langs de golfbaan. Daar zijn vaak kangoeroes te zien en we zagen ze inderdaad van een afstandje. Als we ze van dichtbij wilden zien zouden we 's avonds terug moeten komen, maar daar hadden we geen tijd voor. Dus we reden een rondje om de golfbaan heen en toen opeens zagen we een kangoeroe heel dichtbij. Ze was door een gat in het hek buiten de golfbaan gekomen en was op 20 meter afstand van ons. We durfden niet echt dichterbij te komen, want ondanks dat ze gewend zijn aan mensen, zijn t toch wilde dieren en niet zoals in een park waar je ze kan voeren. Maar het was toch leuk om een semi-wilde kangoeroe te zien. Daarna zijn we gestopt in Kenneth River. Daar zouden koala's te zien zijn en inderdaad zagen we er een aantal in de bomen zitten, maar die waren zo hoog in de bomen en ook niet zo leuk als de papegaaien, die op je kwamen zitten (wat ik persoonlijk niet zo leuk vond, dus blij dat ie niet op mij kwam).

In Lorne hebben we wat geluncht en toen weer door, we gingen op weg naar een waterval. We moesten echt een flink end rijden door bossen en uiteindelijk kwamen we bij een weg aan, die uit modder bestond. Dus we gleden ongeveer de hele weg naar beneden, en ik was bang dat we niet meer terug naar boven zouden komen, want het was maar een simpel autootje. (bang voor de anderen natuurlijk, want zij zouden moeten duwen muhaha) Eenmaal beneden waren we ook de enigen die op de parkeerplaats stonden, wat ook niet echt een goed gevoel gaf. Maar ja we waren er nu eenmaal dus we konden net zo goed naar de waterval gaan en later zouden we dan wel zien of we de auto weer ophoog konden rijden haha. De waterval was erg mooi en goed verstopt, we moesten best een eind lopen, maar dat was juist wel lekker na een dag in de auto te hebben gezeten. De modderbaan terug ging gelukkig goed, het autootje trok het wonder boven wonder en we waren blij dat we weer 'vaste' grond onder de wielen hadden. De auto zag er niet uit, maar ja. We hebben zaterdagnacht in Apollo Bay in een hostel geslapen. Ik had erwtensoep die over was van de dag daarvoor meegenomen, en we hadden onderweg een stokbroodje gekocht, dus een prima maaltje. De volgende dag gingen de anderen de zonsopgang bekijken, om 6.25.....ik had daar niet veel zin in, dus ik ben wat later uit mn bed gekomen, maar om 9 uur gingen we weer op pad. We begonnen met een wandeling door een stukje regenwoud, waar echt enorme bomen stonden en toen naar het zuidelijkste puntje van de GOR, Cape Otway, waar ze een vuurtoren hebben. Onderweg daar naar toe stonden er allerlei auto's langs de weg en mensen die waren uitgestapt en wat bleek....meer koala's! Eentje was zeer actief en kwam zelfs naar beneden geklommen. Heel op t gemakje gleed ze naar beneden en hopte toen naar een volgende boom. We konden dr gewoon aanraken, maar niet gedaan hoor...haha.. .hap vinger weg. Supertof. Door naar de vuurtoren waar de entreeprijs zo hoog was dat we niet zijn gegaan, en dus richting de 12 apostelen. We zijn eerst de Gibson Steps naar beneden gegaan, een stuk strand waar je hoge kliffen hebt en je de eerste van de apostelen kan zien. Het zijn overigens niet echt 12 apostelen, maar ze worden nu eenmaal zo genoemd. Het zijn een soort pilaren midden in de zee. Ooit waren ze deel van het land, maar door de eeuwen heen heeft de zee de rest weggeslagen. Ze zullen ooit helemaal verdwijnen, maar voorlopig is het een prachtig zicht! Het is ontzettend toeristisch, maar goed, het is ook echt een waanzinnig plaatje. Na de 12 apostels heb je de Loch Ard Gorge. Dit is een gedeelte van de Shipwreck Coast. Door sterke stroming en gevaarlijke wind zijn er ontzettend veel schepen vergaan rond dit deel van de Australische kust. En bij de Loch Ard Gorge is het schip de Loch Ard vergaan. Ze zouden de volgende dag aanmeren, maar het was mistig en door de sterke stroming liep het schip tegen de rotsen. 2 personen overleefde de ramp en zaten in een soort inham gevangen. Nu kun je er met een simpele trap komen, maar toen moesten ze er dus uit zien te klimmen. Het stukje strand wat daar is is wel echt supermooi!

Na de Loch Ard Gorge, zijn we nog wezen kijken bij de ark en bij de Londen bridge. Deze was ooit heel, maar een deel stortte in in 2009. Er waren 2 mensen nog op het overgebleven deel en er moest een helicopter komen om ze te redden! Ooit zal ook het andere deel instorten en zullen het ook 'apostels' worden.

Na de Londen Bridge was het tijd om terug naar huis te gaan. Het was een mooie trip, en we hadden er mooi weer voor gelukkig. Maar na 700 km te hebben gereden was ik blij dat ik in mn bedje kon....heerlijk geslapen!!

Dit was het laatste berichtje vanuit Melbourne. Deze week, donderdag gaan we uit eten, als afscheid en vrijdag ga ik pannenkoeken voor ze bakken, holland-style natuurlijk. Zaterdag pak ik mn tasje weer in en dan gaan we...op naar Perth en dan door naar Azie. Ik heb er zin in!