Kia Ora vanuit Taupo!

Veel weer gedaan intussen. In ZA had ik nog een aantal dagen in een stadje, hier heb ik soms maar 1 dag ergens, dus maak superveel mee in korte tijd. Maandag zijn we vanuit Auckland richting het zuiden gereden. Eerst kwamen we langs Cathedral Cove. Een strand met een grot die lijkt op een kerk, vandaar de naam. Best een wandeling om er te komen, maar het uitzicht maakte het allemaal goed. Geweldig om de zee te zien, met hier en daar een eiland erin, toch een heel ander zicht dan wanneer je vanaf een Nederlandse duin kijkt. Na Cathedral Cove zijn we naar ons hostel gereden. Het was op een vakantiepark vlak bij het strand. Het strand staat bekend als Hot Water Beach. Als het eb wordt kun je namelijk kuilen graven in het zand en heb je warm water, je persoonlijke spa dus. Overdag was het alleen echt superkoud, dus we hadden niet heel veel zin om in badkleding om 9 uur 's avonds in het pikkedonker daar naar toe te gaan, maar goed, als je er toch bent....We vonden al snel een plek om te graven, maar het gedeelte dat 'warm' was was vrij klein, dus met z'n allen op een klein stukje graven dan maar. Heel gek, je kon het al voelen met je voeten. Als je een beetje wiebelde met je voeten kon je soms de hitte al voelen en kon je niet al te lang blijven staan. Dus als een gek graven, maar helaas.....daar kwam alweer een golf koud water en ons badje was weg. Zo ging het eigenlijk een hele tijd, graven en muurtje bouwen, golf veegde alles weer weg, etc. Dat waren we vrij snel beu eigenlijk. We hadden gehoopt er in te kunnen zitten, maar we hebben uiteindelijk alleen maar pootje gebaad. Ook lekker hoor, daar niet van. De volgende dag gingen we op weg naar Waitomo. Daar heb je een aantal grotten waar glimwormen wonen. Glimwormen zijn eigenlijk larven van een soort grote mug. Deze larven hangen een soort spinnenwebben uit waarmee ze insecten vangen en die eten ze dan op. De grotten zijn helemaal donker, maar de glimwormen geven licht....althans hun poep geeft licht. Insecten denken dan dat dat de uitgang is en gaan er op af en worden dan gevangen in de draden. De larven vreten en vreten, dan maken ze een cocon om zich heen en als ze uitkomen hebben ze 1 doel: paren. Ze leven maar 1 dag, best fijn dus voor het mannetje die de hele dag dus de dag van zn leven heeft, letterlijk en figuurlijk. Het vrouwtje doet uiteraard weer het zware werk :-p, zij moet ook nog even 100 eitjes leggen. Deze eitjes komen uit, maar om licht te geven en draden te maken hebben de larven eten nodig, en dat vangen ze natuurlijk niet zonder glimpoep, dus eten ze hun broertjes/zusjes maar op. Dan hebben ze energie genoeg om draden te maken en te poepen. Enzovoorts. De grotten zijn middels verschillende tours te bezoeken. De saaie:een bootje, de iets wat spannendere: wandeling en de superspannende: zwart water raften.(Ze noemen dit zwart water omdat het donker is in de grot) dare devil die ik ben heb ik uiteraard voor de laatste gekozen ;-p We kregen een wetsuit aan, wetsokken en een wetjas. En ze waren nat, jaiks, verschrikkelijk om aan te trekken. Na wat uitleg zijn we op pad gegaan. We gingen eerst oefenen bij een rivier....het raften deden we op een grote band en we zouden van een waterval af moeten springen. Zittend op de band, en achteruit. Juist! Dat moesten we dus oefenen bij de rivier, om er zeker van te zijn dat we dat in de grot zouden durven. De steiger was ongeveer 2,5 meter hoog. Superspannend, maar iedereen durfde. Toen gingen we de grot in. Een gedeelte was lopen door ongeveer 40 cm water, maar er waren gedeeltes waar het lekker diep was en daar lagen we dan op onze banden. We haakten onze voeten onder de schouders van de volgende(want in het donker zou je zo iemand kunnen verliezen) en zo 'voeren' we door de grot. Ondertussen naar boven kijken naar de glimwormen. Supermooi!! Toen kwam dus de waterval, die was iets minder hoog dan wat we hadden geoefend, maar nog wel 2 meter....whaaa, supereng, maar ook supergaaf om te doen. Hele toffe ervaring al met al dus. Woensdag zijn we naar Rotorua gereden. Dit is een plaatsje wat bekend staat om de geothermische activiteit. Normaal is de aardkorst zo'n 10 tot 15 km dik, in Rotorua is het maar 1,5 km. Overal zie je stoom en het stinkt dan ook erg naar zwavel(onbeperkt scheetjes laten zonder dat iemand het doorheeft dus ;-P) Je hebt hier allerlei spa's enzo die gebruik maken van de warmte en de bubbelende modder. 's avonds ben ik naar een Maori show en diner geweest. De Maori (spreek uit Mohri) zijn in de 14e eeuw vanuit Tahiti naar Nieuw-Zeeland gevaren. Ze noemden het Aoteroa, land van de witte wolk. Ze hadden al snel door dat het een goed land was om te wonen en zijn zich gaan settelen. In de 17e eeuw kwamen de europeanen en ze gingen handelen. Land voor allerlei dingen, zoals gereedschappen, kleding enz. Probleem was alleen dat de Maori dachten dat ze het land aan het verhuren waren en de Europeanen dachten dat ze het hadden gekocht. Dus daar kwam een oorlog van uiteraard en in 1840 hebben ze een verdrag ondertekend dat Nieuw-Zeeland onder de Engelse overheid kwam te staan. Uiteraard hebben de Maori hun eigen gebruiken en tradities gehouden. Er zijn niet heel veel plaatsen meer waar de Maori nog wonen zoals vroeger, het is nu meer voor toeristen. We werden opgehaald door Mark, alhoewel dat zijn westerse naam is. Zn echte naam is iets als Mandogorosokdiheriapaksukudpaia ofzo. Hij begon met Kia Ora(spreek uit Keehora),dat betekend niet allen maar een simpel hallo, maar: hallo, hoe gaat het, dag, tot ziens enzo. Letterlijk betekend het: ga in gezondheid. Voor de genen die het niet snapte heeft hij het in een stuk of 30 talen uitgelegd, supergrappig, want hij kon allerlei accenten doen in het engels, en hij deed het ook in het Nederlands. Bij het dorp aangekomen, moest onze groep een leider hebben, die toestemming zou vragen om het dorp met zijn groep te betreden. De openings ceremonie was erg belangrijk, maar nog belangrijker was dat we niet mochten lachen. De Maori steken namelijk hun tong uit en dat ziet er uiteraard vrij grappig uit, maar lachen zou een belediging betekenen. We mochten naar binnen en daar werden we uitgenodig om uitleg te krijgen over gebruiken van de Maori. We kregen uitleg over een spel, dat zorgt voor verbeteren reactiesnelheid. Over de betekenis van de versieringen in het hout van de huizen, de Maori kennen namelijk geen geschreven taal. Ze kennen alleen plaatjes. Hun tattoos zijn dus geen versieringen, het zijn verhalen. De mannen hebben vaak op hun hele lichaam verhalen. Maar op hun gezicht is hun levensverhaal. Links is van de vader (om je afkomst te laten zien) en de rechterkant is hun eigen levensverhaal. Vrouwen hebben op hun gezicht alleen iets op hun kin. Dit is om moederschap aan te geven. We kregen uitleg over een soort dans met ballen aan een touwtje, die voor soepele polsen zorgt. Over de manier van weven, voor hun kleding die ze versieren met veren van inheemse vogels (ooit de kiwi, maar dat mag nu niet meer) Er is een soort behendigheids parkoer waar mannen over takken heen moeten lopen. Dit doen ze in spelverband, maar zoals alles heeft het ook een reden: als je in de bossen rent moet je behendig zijn, zodat je niet over allerlei wortels struikelt. Dan was er nog de Haka. Een soort dans die mannen uitvoeren om hun vijanden af te schrikken of uit te dagen. (De rugbyspelers van NZ voeren voor een wedstrijd ook een Haka uit.) De Haka sluiten ze af met enge/grote ogen en het uitsteken van hun tong. Na de uitleg, kregen we een show te zien, waar ze allerlei dans/liedjes opvoerden. Hopelijk lukt het me om de filmpjes up te loaden. Na de show kregen we nog een filmpje te zien over de geschiedenis en daarna gingen we eten. Buffet met allerlei op traditionele wijze bereidde gerechten. Heerlijk! Om 9 uur gingen we weer met de bus terug. Onze buschauffeur begon met het zingen van allerlei volksliederen, heel veel engelsen en ieren in de bus, maar ik was de enige Nederlander, dus kon ik in mn eentje het Wilhelmus zingen. Maar hij wist wel het begin, dat was toch best grappig. Daarna zei hij....we gaan een Maori liedje zingen.....theeeeeeee wheels on the bus go round and round. Iedereen dus meezingen, na een paar coupletten zingt hij: the driver of the bus doesn't have a liscense, liscense haha, grapjas. Kwamen we bij een rotonde, blijft hij 10 rondjes op de rotonde rijden. Vraagt ie: is er iemand die dat niet leuk vond? (intussen opent hij de deur van de bus) Dolle pret dus :-D Donderdag ben ik een endje gaan lopen. Ik kwam langs allerlei plekken waar geothermische activiteit was, stoom, kokend water of bubbelende modder. Heel cool. Vrijdag ben ik naar Hobbiton geweest. Voor mensen die de films Lord of the Rings niet kennen is dit waarschijnlijk abracadabra, maar voor de kenners: Hobbiton is de set van de films waar the shire is opgenomen. De hobbithuisjes zijn daar te zien, alhoewel het alleen de voorkant is, want het zijn geen echte huisjes. Het is een prachtige omgeving en je snapt dan ook wel waarom Peter Jackson daar de shire wilde filmen. Er zijn 44 hobbithuisjes. Er is een gedeelte dat het grootste is, wat ontzettend veel tijd en geld heeft gekost....en is welgeteld 2 seconden in de film te zien. Overigens is de shire volledig afgebroken na de films, maar weer opnieuw opgebouwd voor de film the Hobbit. Er zijn zelfs 5 extra hobbithuisjes gebouwd, om uiteindelijk niet in de film voor te komen :-S. De boom op Bilbo Baggins huis, Bags End, is een boom die ooit ergens anders stond. Deze boom hebben ze in 77 stukken gezaagd, en weer in elkaar gepuzzeld. De boom was natuurlijk dood, dus er moesten nepbladeren aan te pas komen om hem kleur te geven. Dit waren ern ongeveer 2000. Deze moesten er met de hand met ijzerdraad ingedraaid worden. Voor het filmen van the Hobbit hadden ze deze boom uiteraard weer nodig, maar intussen was de boom gaan rotten. Dus moesten ze er een neppe bast om heen maken, de bladeren waren door de wind en regen blauw geworden, dus om geen smurfenboom te hebben moesten al de blaadjes er weer uitgehaald worden, geverfd en weer met de hand ingedraaid worden. Prijzig klusje dus. Uberhaupt is deze hele set heel prijzig geweest, maar goed, het resultaat is wel echt heel mooi. Het was ook echt superleuk om tussen de hobbithuisjes te lopen, een drankje te doen in de pub en over het pad te lopen waar Gandalff reed met zn kar vol vuurwerk. Vanochten zijn we naar Taupo gereden. Ik hoop morgen Mount Doom te beklimmen, maar dat hangt van het weer af. Daarna ga ik naar River Valley en daarna naar Wellington, het zuidelijkste stadje van het Noordeiland. Vandaar neem ik de veerpont naar de overkant. Het schijnt dat het Zuideiland nog mooier is dan het Noord dus ik ben benieuwd!! Kia Ora!