Mijnen Potosi

Potosi is een plaatsje op ongeveer 4000 meter hoogte waar wordt geleefd van het werken in de mijnen. Vanochtend heb ik de mijnen bezocht. Eerst kreeg ik beschermende kleren aan, laarzen en een helm. Toen zijn we de mijnen ingegaan. De berg waar nu in gewerkt wordt heeft ongeveer 200 ingangen en er werken zo'n 15000 werkers. Ze delven koper, zilver, lood en voornamelijk zink. Het is hard werken voor weinig geld. Als je geluk hebt vindt je mineralen waarmee je rijk kan worden, maar de meeste werkers vinden niet veel bijzonders dus moeten hun hele leven in de mijnen doorbrengen, shifts van 8, 12, of vaak 24 uur. Het is niet goed voor je gezondheid, dus de meeste mijnwerkers worden niet heel oud, 45-50 gemiddeld. De werkers eten bijna niet. Ze leven van softdrinks en cocabladeren. De meeste zie je rondlopen met bolle wangen en bruine lippen. Van te voren was me verteld dat als je kadootjes meenam voor ze, dat ze een explosie zouden demonstreren. Kadootjes die ze graag hebben zijn: sigaretten, cocabladeren, softdrinks en alcohol. En dan heb ik het niet over een flesje Johnny Walker, nee een flesje met 96% alcohol. Ik had een pakketje van cocabladeren en een fles sprite ofzo en dynamiet. De gids kocht alcohol, cocabladeren en sigaretten. Dit bleek later ook nog ergens anders voor te dienen, dan alleen kadootjes voor de werkers.

De mijnen zijn vrij gevaarlijk. Het is hier met alles heel anders op het gebied van veiligheid, dus ook in de mijnen. Per maand is er wel minstends 2 instortingen (niet zeker want deze registreren ze niet) en per jaar overlijden er ongeveer 11 werkers door die instortingen (dit registreren ze wel) en uiteraard zijn dan nog de mensen die overlijden door ziektes vanwege de giftige stoffen.

Ondanks dit gegeven toch gewoon naar binnen gegaan....:-) de gangen krap en om van de ene naar de andere gang te komen, moesten we soms door hele stijle krappe doorgangen. Trappen ofzo zijn er bijna niet, dus voornamelijk stenen en maar gewoon een beetje kijken hoe je omhoog of omlaag komt. Als Nederlander ben ik ook nog eens vrij lang (jaja ik weet het in Nederland zelf nog net geen ukkie) dus ik moest veel gebukt en op mn hurken lopen (mn benen zijn kapot nu) onderweg kwamen we af en toe wat werkers tegen die lekker aan het kauwen waren. Mijn kadootjes aan Santos gegeven die een ontploffing heeft gedemonstreerd. Ik heb t gefilmd,eerst hoe Santos het klaarmaakt en dan de 'explosie'. je ziet alleen niks, je hoort alleen een plof, maar toch...leuk man!

De werkers hebben 3 geloven. 1: Katholieke geloof, 2: Pachamama (moeder aarde) en 3: Tio (god van de bergen)

In de mijnen zijn een aantal plaatsen waar ze Tio aanbidden. Ze brengen hem kadootjes om hopelijk van hem bescherming te krijgen en natuurlijk een mooie vondst van mineralen. Ze groeten hem iedere dag bij binnenkomst en wanneer ze weer weggaan en op vrijdag hebben ze een kleine ceremonie. Ze geven hem cocabladeren, alcohol en sigaretten. De bladeren en alcohol op zijn hoofd; voor concentratie, op zijn schouders; voor energie en kracht, in zijn handen; omdat hij ervan houdt om het te kauwen/drinken, op zijn geslacht; zodat hij Pachamama kan bevruchten en zij zorgt dan weer voor veel mineralen, op zijn voeten; voor bescherming van ongelukken en vervolgens op de grond voor Tio dat is voor Pachamama. Ook stoppen ze aangestoken sigaretten in zijn mond, omdat hij wel houdt van een sigaretje. De alcohol die overblijft in het flesje drinken de werkers zelf en ze hebben dan een feestje (no shit, aangezien je met 96% zo dronken bent :-)) Ik heb Tio ook maar wat bladeren gegeven, lot niet tarten natuurlijk.

Tio bestaat uit zijn uiterlijk van de duivel en het innerlijk, dat geen gedaante heeft, maar dat kan wel in verschillende vormen zich laten zien, zoals spinnen, slangen, lange mensen, vrouwen, en witte mensen. Die werkers die dat geloven hebben dus echt een probleem, want elke dag komen er toeristen (lange, witte mensen en vaak vrouwen) maar 1 op de 10 werkers gelooft dat ook echt. Maar ze geloven wel allemaal in Tio. Zelfs de gids, dus die gaf cocabladeren en alcohol. Daarna stak ze een sigaret op en stak die in zn mond.

De klim uit de mijnen was redelijk moeilijk, krap en stijl, en dan op die hoogte, maar goed, ik ben er levend uitgekomen! En het was echt heel gaaf. Ik heb niet zo veel foto's, maar goed, het geeft een idee.

Vanmiddag ga ik naar Sucre, de witte stad.

tot laters leute!