trip naar Machu Picchu

10 maart 2013 - Machu Picchu, Peru

Woensdag was het zover, mijn trip naar Machu Picchu zou beginnen. Ik zou om 7 uur opgehaald worden, maar het is Peru, dus dat was uiteraard pas om 7.15. Toen gingen we met een busje de anderen ophalen. De bus was erg smerig, vol met modder...dus ik dacht, nou ik weet niet wat we allemaal gaan doen, maar blijkbaar zit ik straks dus helemaal onder de modder. Na de andere mensen te hebben opgehaald (6 Argentijnen, 2 Engelsen, 2 Duitsers, 2 van Israel, een jongen van Korea en een Nederlandse jongen) gingen we de fietsen ophalen. Dat duurde rustig nog een uur, dus we waren pas 9.30 echt op pad. We reden over een weg door de bergen, op een gegeven moment zijn we gestopt en zijn we te fiets verder gegaan. Over dezelfde weg, gelukkig niet al te druk met auto's. We moesten eerst allemaal beschermers aandoen, knie/elleboog/helm en de meisjes kregen nog een heel vest aan. Het stonk!!! zoals een voetbaltas met gore kleding die een week heeft gestaan, jak!het fietsen was echt supereng, had bijna geen controle over t sturen, vond t maar niks, maar goed, liet me niet kennen natuurlijk, ben verdorie nederlander! De weg was geasfalteerd, maar sommige stukken waren kapot, dus dan was het door gaten en putten enzo, oppassen geblazen dus. Af en toe liep er een beekje over de weg....de meesten waren niet zo diep, 20-30 cm, maar was er serieus een van 50 cm diep. Zeikersnat dus! Maar wel echt gaaf. Helaas begon het te regenen, want het is nog steeds regenseizoen, maar ach, iedereen was toch al nat door de beekjes die we iedere keer doorsjeesden. Na ongeveer 2,5 uur zijn we gestopt. We waren van 4200 meter naar 4000 meter gedaald en hadden iets van 60 km afgelegd. Was supergaaf, maar wel echt eng. Na de fietstocht werden de spullen zo weer in een zak gepropt, dus vandaar dat ze zo stonken, wordt gewoon niet gewassen ofzo. Lekker hoor. De rest van de rit zijn we met de auto verder gegaan naar een plaatsje Santa Maria. Daar kregen we eerst lunch en toen gingen we naar het hostel. Iedereen had toen tijd om plastic tassen te halen, want onze schoenen waren nat en de volgende dag zou een lange dag worden met wandelen en klimmen. De rest van de dag hebben we een beetje gezeten, kaartspelletje gespeeld etc. Ik had van te voren al aangegeven niet te gaan lopen donderdag, dus ik mocht de volgende dag uitslapen en dan zou er een auto naar het volgende plaatsje rijden. Voor 10 soles (E3,40) mocht ik mee.

Donderdag werden we wakker van het geluid van .... heeeel veel regen! Balen voor de lopers! Ik mocht uitslapen, maar later werd ik toch ook maar wakker gemaakt, want ze waren bang dat de weg naar het volgende stadje last zou hebben van de regen (modderstromen, aardverschuivingen etc) dus alsnog vroeg op, maar vond ik niet zo erg. De weg was erg smal en vlak langs de bergwand. Was blij dat we in Santa Theresa waren. Daar kreeg ik een eigen kamer met tv, dus heb lekker showtjes en filmpjes gekeken. Heerlijk luxe! Was toch niet veel te doen, zeker niet met de regen. 's Middags ben ik om 5 uur naar een hot spring (natuurlijk warm bad) gegaan, daar zou de rest van de groep ook komen. En jawel hoor, daar kwamen ze, helemaal verkleumd door de regen, dus de hot spring was verdiend! We zijn met zn allen terug gegaan en ik hoorde allerlei verhalen over hoe gevaarlijk het soms was met de regen. Ze hadden een gedeelte van de Inca trail (de route die door de Inca's in de bergen werd gelopen) gelopen en die was soms zo smal, 30 cm over het algemeen, maar er was een stukje dat was maar 10 cm breed ofzo. Iedereen was blij dat ze in het stadje waren. Na het eten zijn we nog wat gaan drinken met een groep, erg leuk, want de Argentijnen spraken niet zo heel goed Engels dus met mijn slechte Spaans was het af en toe erg verwarrend.

Vrijdag zijn we gaan ziplinen. Dat is via een kabelbaantje een route afleggen. Supergaaf, op een bepaald punt zelfs 75 km per uur! Na de kabelbaan nog via een enge brug van kabels en stokkies gelopen en toen werden we naar het volgende punt gebracht waar we zouden lunchen. Vandaar gingen we verder lopen. Langs de treinrails. Prachtig uitzicht, maar helaas begon het weer te regenen, dus dan ben je blij als je er bent. Na 4 uur waren we in Aguas Caliente. Vandaaruit kun je naar Machu Picchu. Heel toeristisch, maar wel een leuk stadje, langs de rivier Urumbamba. De volgende dag zouden we al vroeg naar MP gaan, dus iedereen dook vroeg zn bedje in, na een heerlijke hete douche, want het was koud door de regen!

Zaterdag was het dan eindelijk eindelijk zo ver! Om 5.30 vertrok de eerste bus naar Machu Picchu. (Je kan ook gaan lopen, 461 treden geloof ik) MP is echt superhoog in de bergen dus het is een half uurtje rijden ongeveer. Om 6 uur ging het open, zodat je prachtig de zon kon zien opkomen over de bergen. Zodra je er bent wordt je meteen gegrepen door de schoonheid van de stad, de ligging in de bergen en de rust die het uitstraalt. Je kunt je meteen voorstellen dat hier een volk heeft geleefd en hoe dat er dan ongeveer aan toeging, de huizen zijn, behalve de daken, nog heel goed bewaard gebleven. Ondanks dat het erg toeristisch is, kun je mooie foto's maken, zonder al te veel toeristen. Er staan ook nergens prullenbakken, wat op zich onhandig is, maar zorgt er ook wel voor dat het zicht 'clean' is, zonder gele of groene bakken ofzo. MP is gebouwd tussen de bergen, maar wel op het gebergte, dus het is als het ware een handschoen om een hand. We kregen een rondleiding van ongeveer 2 uur, waarin werd verteld over dat MP is verdeeld in een leefgedeelte en een gedeelte om gewassen te verbouwen. Omdat het zo hoog in de bergen ligt is dit niet eenvoudig geweest, maar de Inca's hadden daar allerlei methodes voor. De Inca's hadden een soort gelijk systeem als in Egypte om grote stenen naar boven te slepen en te stapelen. De gebouwen lijken niet ingenieus in elkaar te zitten, maar ze hebben toch al meerdere aardbevingen doorstaan. Er zijn verschillende tempels om de zon te vererenen. De hoge berg die je op de foto's ziet is Huana Picchu, de plek het dichtst bij de zon. Er loopt een pad naar de top van die berg en je kunt die ook op, maar de tocht is echt loodzwaar! Na de rondleiding ben ik met een paar mensen naar de Inca-brug gegaan. Hier heb ik dus een stukje over de Inca-trail gelopen. De brug is een van de beschermsystemen van de stad. Mocht de vijand komen, haalden ze de planken weg en zo hadden ze wat extra tijd om de rest van de stad te waarschuwen en intussen de vijand aan te vallen met pijlen en vuurballen.

Het weer was erg mooi, geen regendrupje gezien, erg veel mazzel mee, want de dag daarvoor was echt dramaweer. Maar door het mooie weer was alles zo veel mooier. De ligging is geweldig, het uitzicht is waanzinnig, echt een stad om verliefd op te worden.

 

Om 12 uur zijn we weer naar beneden gegaan, na een uurtje in de zon te hebben gezeten, maar het was echt loeiend heet. Er waren ook mensen die kwamen pas rond 12 uur naar boven, nou dat is echt heftig hoor, want het is echt heel veel op en neer en het zijn steile trappen ook, dus niet ideaal om met 30 graden te doen. In Aguas Caliente mijn spullen opgehaald bij het hotel en toen met de trein richting Cuzco. Nu een dagje niksen. Mn was net weggebracht want die was nat en stonk geweldig! Even mn foto's uploaden en dan chillen. Vandaag een bewolkt dagje en 18 graden, dus fripsjes! Morgen ga ik raften, dus hoop op lekker zonnetje!!


De foto's staan er ook op! doei!!

3 Reacties

  1. Inge:
    10 maart 2013
    super de super mooi xx
  2. Ineke de Vente:
    11 maart 2013
    Wat verschrikkelijk mooi allemaal. Geweldig!!!! liefs
  3. Leslie:
    11 maart 2013
    Geweldig om je reis te volgen, geniet!! Liefs Leslie