Yogjakarta

Na 7.5 maand reizen is het dan toch voorgekomen, bedbugs! Vrij vervelend als je dit tegenkomt want je hebt grote kans dat de beestjes eitjes leggen in je bagage en dan verspreidt je het naar allerlei volgende hostels. Heb gedaan wat ik kon om ze dood te maken, maar het is afwachten geblazen...De bijten die ze op mn armen hebben achtergelaten zijn ook niet echt leuk, maar das wel te overleven. Maar naast de kriebels heb ik uiteraard nog meer meegemaakt. Vorige week dinsdag gesnorkeld. Bij Amed heb je hele goeie snorkel/duiklocaties. Er zijn 2 scheepswrakken waar allerlei koraal op groeit en veel visjes uiteraard. We zagen zelfs een schildpad. Deze keer dichterbij dan toen ik snorkelde bij de Gili's. De scheepswrakken liggen vrij dicht bij de kust en de bovenkant ligt maar paar meter onder de waterspiegel, dus snorkelen is prima te doen. Woensdag ben ik met een bus helemaal naar de andere kant van Bali gegaan, en toen met de pont over naar Java. De bus was een gewone bus, ondanks dat ik had betaald voor shuttlebus, ben helaas dus flink bedonderd, maar goed, das eens en niet weer. Op Java aangekomen wist ik dat het treinstation dichtbij was, maar in Indonesie zullen ze altijd proberen veel geld van je los te troggelen. Dus er waren allerlei taxi chauffeurs die zeiden: ow moet je naar de trein, das ver weg hoor, 6 km, ik kan je wel brengen voor goede prijs. Jaja, ik loop wel. Bij het treinstation aangekomen, kon ik de trein nemen om 22.00uur. Het was iets van 13.00 dus dat leek me geen goed idee. Ik zou ook pas om 4.30 in de ochtend aankomen in Surabaya, dus daar had ik geen zin in. En eigenlijk wilde ik helemaal niet naar Surabaya, maar naar Probolinggo, wat vlak bij de Bromovulkaan ligt. Dus ik dacht ik ga proberen een bus te vinden. Bij het busstation was 1 bus. Ik vroeg iemand of het de bus naar Probolinggo was, dat was het inderdaad, maar hoelaat de bus ging kon niemand me vertellen. Op mijn vraag zeiden ze telkens jaja. Schoot ik dus niet veel mee op. Ik besloot maar gewoon te wachten, en als het te laat werd, kon ik terug naar het treinstation. Maar na een uurtje ging er een bus en die zou me naar Probolinggo brengen. Het was een normale bus weer, maar deze keer betaalde ik de normale prijs, en in de bus was ik echt een soort aap....iedereen zat naar me te kijken. Een paar meisjes met hun broer spraken me aan en vonden het leuk om engels te praten/oefenen. Dus dat was een paar uur, wat de tijd snel voorbij liet gaan. Want in totaal was het zo'n 10 uur in de bus. In Probolinggo kon ik alleen maar in dure hotelkamers, en omdat het al laat was besloot ik het maar te doen. 's Ochtends heb ik geregeld dat ik naar de Bromo kon en daarna door naar Yogjakarta. De meeste mensen gaan voor een tour waar je de zonsopgang ziet bij de Bromo, maar ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk weg uit Probolinggo, dus ik besloot gewoon overdag te gaan. Ik ging achterop een moter/scooter achtig ding, wat vrij oncomfortabel was, maar wel het goedkoopst. De jongen zei op een gegeven moment dat hij moest tanken en dat er voor 50 in moest. Ik zei: ja ok, maar toen ik afstapte verwachte hij dat ik dat ging betalen....ik zei, dacht het niet. Dus die jongen zegt ok, en laat er vervolgens voor 20 in tanken. Pff idioten..ze proberen het gewoon iedere keer. Anyways....bij het uitzichtpunt aangekomen was het helaas te bewolkt om de top van de Bromo te zien, maar het was wel een heel mooi uitzicht. De reis naar Yogja duurde helaas ook iets van 10 uur. En ondanks dat het in een minivan was, was het toch niet echt comfi. Maar goed, Java is erg groot, dus het is lang in de bus of met het vliegtuig. Nou zijn tickets niet zo heel duur, maar de goedkoopste vliegmaatschappij is Lion Air en die schijnt nogal vaak te crashen. Zijn niet vaak doden, dus dat scheelt dan wel weer, en het is natuurlijk een mooi verhaal....maarja, je bent toch je bagage kwijt en tis toch een hoop gedoe. In Yogja een goedkoop hotelletje gevonden en toen naar bed. De volgende dag moest ik eerst een nieuwe camera kopen, want de mijne deed niks meer. Ik dacht ik koop gewoon de goedkoopste, maar een goeie Sony met 16 pixels, 8 x zoom, 8GB kaart was 95 euro. Dat krijg je in Nederland echt niet voor die prijs, dus ik dacht, koop maar meteen een goeie dan. En hij is mooi roze!:-) Gister ben ik naar 2 tempels gegaan, de Borobudur en de Prambanan. We gingen al vroeg weg, 5 uur, want dan is het nog lekker koel en ben je de eerste bij de Borobudur. Je kunt ook de zonsopgang zien, maar dat kost superveel, dus ik dacht...het zal wel. En maar goed ook, want die dag begon met regen! Ja...het regent hier ook wel eens. Maar toen we bij de Borobudur aankwamen was het droog en was het juist wel fijn dat de zon nog niet volop scheen. De Borobudur stamt uit de 9e eeuw en is een soort grote taart, met 9 lagen, die de boeddhistische kosmos representeren. De onderste 6 zijn vierkant, de bovenste 3 zijn rond en die hebben een soort klokken erop die ze stoepa's noemen. Op de top staat een grote. In de stoepa's zijn boeddha beelden, maar vele van deze missen hun hoofd. Er zijn er namelijk heel veel gestolen, en uiteraard zijn er een aantal beschadigd. Omdat we zo vroeg waren hadden we het complex lange tijd voor onszelf, maar op een gegeven moment kwamen er hele schoolklassen en werden wij de attractie. Ik ben ik weet niet hoe vaak op de foto gegaan met kinderen. Ik sta zeker wel op 100 facebooks haha. Het is de bedoeling dat de kinderen hun engels oefenen, maar de meeste kwamen niet verder dan: Miss photo please. Ach het was wel grappig even filmster te zijn. Na de Borobudur gingen we naar Prambanan. Dit is een Hindu tempelcomplex en is ook uit de 9e eeuw. Ook waanzinnig om te zien. Het bestaat uit een hoofdtempel, de Shivatempel, de Visnu en de Brahmatempel daarnaast en wat kleinere tempels daarvoor. Daarom heen horen nog 4 rijen van kleine tempels maar die liggen in puin. Een aardbeving in 2006 had de tempel erg beschadigd, dus er is constant reconstructie, maar de grootste tempels staan en die zijn prachtig om te bekijken. Er waren hier ook weer schoolklassen, maar deze kinderen moesten echt vragen stellen, dus dat was wel grappig. Hoe heet je, waar kom je vandaan, hoe lang ben je in Indonesië, wat zijn je hobby's ..dat soort dingen. Het was heel bijzonder om de tempels te bekijken, ook al waren we kapot, want het is hier rond de 35 graden, dus dan is iedere stap die je zet al vermoeiend haha. Morgen ga ik naar Jakarta. Ik hoor van iedereen dat het geen fijne stad is, dat het vies is...maar goed, ik ga proberen wat onderzoek te doen in het archief, en als dat niet lukt, dan overleef ik een paar dagen beetje rondhangen en boekje lezen vast wel. Zaterdag vlieg ik naar Kuala Lumpur, dan begint het avontuur Maleisië, zin in! Tot snel x